με την ίδια μέθοδο του πληστειριασμού πέρασε σε άλλη εταιρία. Και τα δύο συγκροτήματα για όσους γνωρίζουν τις μονάδες στον αυχένα της Γρεβενιώτικης Πίνδου είναι υψηλών απαιτήσεων. Το ένα εξ αυτών είναι δυναμικότητας 92 κλινών, διαθέτει 9 ξεχωριστές μεζονέτας, πισίνες, γήπεδο ποδοσφαίρου κλπ. Σύμφωνα με πληροφορίες το πλειστηριαζόμενο τίμημα ήταν η ελάχιστη προσφορά της ως άνω εταιρίας δηλαδή 800. 000 € ενώ η αντικειμενική αξία του ακίνητου από την ΔΟΥ Γρεβενών είναι 2,5 εκ €. Άνθρωποι του ξενοδοχειακού κλάδου που με τις πολυτελείς μονάδες τους έφεραν τα ορεινά Γρεβενά στην κορυφή του χειμερινού τουρισμού κάνοντας τα έναν από τους σημαντικότερους προορισμούς της χώρας μας μεταφέρουν «την αγωνία και τον προβληματισμό τους για το ζοφερό μέλλον των μονάδων του ορεινού όγκου» αφού τουλάχιστον άλλες 5 η 6 ξενοδοχειακές μονάδες είναι πολύ πιθανό το επόμενο διάστημα να πέσουν στα ράμφη των ξένων funds.
Αναφέρουν ότι τα δάνειά τους έχουν πωληθεί σε ξένα funds με χαμηλότατο τίμημα που δε ξεπερνά το 20 % της ονομαστικής αξίας της οφειλής, ενώ κατά την διάρκεια της «διαπραγμάτευσης» οι εταιρίες διαχείρισης που δρουν για λογαριασμό τους, δεν δείχνουν ουδεμία ελαστικότητα η περιθώριο στον οφειλέτη. Αναφέρουν περίπτωση συναδέλφου τους που πρότεινε σε διάστημα τετραετίας να καταβάλει την κουρεμένη οφειλή χρέους σε 4 χρόνια, αρνήθηκαν και προτίμησαν τον πλειστηριασμό για να λάβουν τελικά τα λιγότερα.
Πως φτάσαμε στην κατάρρευση του ξενοδοχειακού κλάδου στα ορεινά Γρεβενά
Το χρυσό στέμμα γύρω από το οποίο στοιχήθηκαν οι περισσότερες επενδύσεις του ξενοδοχειακού κλάδου, ήταν το Χιονοδρομικό κέντρο Βασίλισσας ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας μετά του Παρνασσού που ανήκει στην Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού. Από το 1993 το ενδιαφέρον των επισκεπτών για την Βασιλίτσα ήταν τεράστιο και η πολιτεία αφουγκραζόμενη την κινητικότητα στον τουρισμό αποφάσισε με δύο χρηματοδοτικά εργαλεία, τα προγράμματα «leader και ΟΠΑΑΧ» την περίοδο 1997 - 2008 να ενισχύσει τις επενδύσεις που άνοιγαν το τοπίο της τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής. Από το Leader της περιόδου 1997-2001 δημιουργήθηκαν 14 ξενοδοχειακές μονάδες δυναμικότητας 420 κλινών και οι ενδιαφερόμενοι έλαβαν ως ενίσχυση το 50% της επένδυσης, δηλαδή 1,8 εκατ. ευρώ. Ενώ την περίοδο 2000 - 2008 από το ΟΠΑΑΧ δημιουργήθηκαν 16 ξενοδοχειακές μονάδες 560 κλινών με 60% ενίσχυση όπου οι ενδιαφερόμενοι έλαβαν συνολικά 3,5 εκατ. ευρώ. Στην ευρύτερη περιοχή των Γρεβενών δημιουργήθηκαν 40 ξενοδοχειακές μονάδες δυναμικότητας 942 κλινών και 4 καταστήματα εστίασης. (κλικ εδώ). Την δεκαετία του 2000 η περιοχή έτρεχε με αλματώδης ρυθμούς με διανυκτερεύσεις ακόμη και την θερινή περίοδο αφού αρκετοί επέλεγαν την Βασιλίτσα για την δροσιά της Βαλιας Κάλντας και των βουνών της με σημείο καμπής την έναρξη της Οικονομικής κρίσης. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το 2009 οι διανυκτερεύσεις στην περιοχή αγγίζουν τις 55.481 ενώ το 2013 μετά βίας αγγίζουν τις 2.154.
Η Οικονομική κατάρρευση τα μνημόνια η ασφυκτική δημοσιονομική πολιτική που έχει συνθλίψει τα εισοδήματα της μεσαίας τάξης και των ποιο ασθενέστερων, αποτυπώνεται στον τομέα του χειμερινού τουρισμού όπου οι διανυκτερεύσεις κατακρημνίζονται. Οι περισσότεροι ξενοδόχοι σταματούν να αποπληρώνουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις το 2012 άλλοι 2013 ενώ λίγα χρόνια μετά τα δάνειά τους πωλούνται σε ξένα funds. Στα μέσα του 2016 για μερικούς μόνο μήνες φιλοξενείται δοκιμαστικά το πρώτο γκρουπ 350 προσφύγων ενώ από το 2018 με την συνδρομή και του Περιφερειάρχη Θόδωρου Καρυπίδη συμφωνείται με την κυβέρνηση η υλοποίηση ενός προγράμματος φιλοξενίας προσφύγων που θα διαρκέσει έως τα μέσα του 2020. Περίπου 900 πρόσφυγες διαμένουν διαδοχικά στα 8 μεγάλα ξενοδοχεία του ορεινού όγκου. Είναι η περίοδος που οι ιδιοκτήτες εναποθέτουν την τελευταία τους ελπίδα να σώσουν τις επιχειρήσεις τους συμμετέχοντας στο πρόγραμμα φιλοξενίας προσφύγων που τρέχει η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και την χρηματοδότηση της ΕΕ.
Η ΝΔ, ο βουλευτής Ανδρέας Πάτσης και ο Περιφερειάρχης Γιώργος Κασαπίδης
Το πρόγραμμα φιλοξενίας προσφύγων στον ορεινό όγκο των Γρεβενών όλοι γνώριζαν ότι είχε ημερομηνία λήξης. Στα Γρεβενά όμως υπήρξαν πολιτικοί λόγοι που επισπεύσθηκε κατά πολύ την ολοκλήρωση του. Από την μια ήταν ο βουλευτής της μονοεδρικής Ανδρέας Πατσης που έκανε προεκλογικό αγώνα στη περιοχή υποσχόμενος την απομάκρυνση τους, στρεφόμενος ακόμη κι εναντίον των ξενοδόχων όπου τους κατηγορούσε ότι με τις επιλογές τους να φιλοξενήσουν πρόσφυγες υπονομεύουν την τουριστική ανάπτυξη των Γρεβενών και από την άλλη ο περιφερειάρχης Γιώργος Κασαπίδης που για θρησκευτικούς και ιδεολογικούς λόγους (μουσουλμάνοι και αλλοίωση πληθυσμού) δεν επιθυμούσε την παραμονή τους. Ο πρώτος αν και βουλευτής δεν καταδέχτηκε να συναντηθεί ούτε μια φορά με τους επιχειρηματίες του ορεινού όγκου που διαθέτουν 10 μονάδες με τουλάχιστον 700 κλίνες, ενώ αντίθετα ο περιφερειάρχης τους περίγραψε το όραμα του ότι μόλις φύγουν οι πρόσφυγες «θα αναπτύξει στα Γρεβενά τον θρησκευτικό και Προσκυνηματικό τουρισμό!». Βέβαια και οι δύο γνώριζαν λεπτομέρειες για την δύσκολη οικονομική τους κατάσταση, ότι τα δάνειά τους όχι μόνο έχουν πωληθεί σε ξένα fund αλλά και ότι κάποια εξ αυτων με δικαστικές ενέργειες είχαν φροντίσει να εισπράττουν ακόμη και μέρος της αποζημίωσης από την φιλοξενία των προσφύγων, μετα από το μερίδιο που κατακρατούσε το δημόσιο από τυχόν οφειλές φόρων και εισφορών ασφαλιστικών ταμείων.
Αν και οι σχέσεις των δύο δεξιών πολιτικών είναι εχθρικές εν τούτοις φαίνεται ότι τους ένωσε ο κοινός αγώνας για την απομάκρυνση των προσφύγων, ενω γνώριζαν ότι όσο πιο γρήγορα γινόταν αυτό τόσο πιο άμεσα οι ξενοδόχοι των Γρεβενών θα γινόταν εύκολη λεία στους επενδυτικούς άρπαγες που στην γλώσσα του χρήματος λογίζονται ως "επενδυτές". Για τον βουλευτή Ανδρέα Πάτση μπορούμε να εικάσουμε οτι λόγω παρελθοντικής εμπειρίας από την συμμετοχή του "σε εταιρίες παροχής Υπηρεσιών αξιολόγησης και Είσπραξης Εμπορικών Απαιτήσεων" η ως "μέτοχος Εισπρακτικών Εταιριών" με στόχο την «διεκδίκηση ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων», είχε τον τρόπο, τα μέσα και την εμπειρία να γνωρίζει λεπτομέρειες και να είναι γνώστης της "μεγάλης εικόνας".
Αυτό που προξενεί εντύπωση και το αναφέρουμε για να το αξιολογήσουν οι αναγνώστες μας είναι ότι ενώ ο βουλευτής Γρεβενών Ανδρέας Πάτσης τόσο κατά την προεκλογική του εκστρατεία όσο και στα 3 χρόνια της βουλευτικής του θητείας, δεν συναντήθηκε ούτε μια φορά με τους επιχειρηματίες ξενοδόχους που τα προηγούμενη χρόνια προ κρίσης τίμησαν τα Γρεβενά, εν τούτοις φαίνεται ότι συναντήθηκε και συζήτησε ήδη τα επενδυτικά σχέδια της εταιρίας που αγόρασε από πλειστηριασμό αντί πινακίου φακής το ξενοδοχείο. Αυτό τουλάχιστον ανέφερε ο ίδιος ο βουλευτής σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στον Χρήστο Μίμμη star fm Γρεβενών, λέγοντας ότι «έκανε σχετική επικοινωνία μαζί τους», ότι «το γνωρίζει και ο δήμαρχος Γρεβενών» ενώ φαίνεται να γνωρίζει και λεπτομέρειες του επενδυτικού τους πλάνου. Λέει λοιπόν ο κ. Πατσης ότι «αυτό το πρότζεκτ έχει και κάποια νομικά θέματα που πρέπει να επιλυθούν, θα απαιτήσει πάρα πολύ χρόνο για την ολοκλήρωση του που θέλει δύο με τρία χρόνια» επισημαίνοντας ότι «σας δίνω και μια πρώτη πληροφόρηση μέχρι να ολοκληρωθεί η επένδυση».
Βέβαια αποτελεί θέμα δημοκρατικής νομιμότητας, λογοδοσίας, διαφάνειας να γνωρίζουν οι πολίτες των Γρεβενών που θα ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές εάν ο βουλευτής τους το προηγούμενο διάστημα, εν κρυπτώ ήταν συνομιλητής των funds ενώ την ίδια στιγμή οι Γρεβενιώτες επιχειρηματίες προσπαθούσαν και προσπαθούν ακόμη και σήμερα να σώσουν τις επιχειρήσεις τους. Κι σε αυτό θα πρέπει ο κ. Πάτσης με πειστικό και αναλυτικό τρόπο να δώσει εξηγήσεις.
Βέβαια ο ίδιος στην συνέντευξη του το ομολογεί σχεδόν καθαρά όταν αναφέρει ότι «οι ξένοι αυτό που κάποιες φορές εμείς απαξιώνουμε η το μειώνουμε (Βαλια Καλντα, Χιονοδρομικό) ……κάποιο άλλοι το παρακολουθούν πάρα πολύ στενά και το αξιολογούνε». Αποκαλύπτει ότι οι «επενδυτές» έχουν έρθει στην περιοχή λέγοντας «έγιναν μελέτες έχουν κατά καιρούς έρθει άνθρωποι έχουν παρακολουθήσει έχουν δει έχουν «ζήσει» έχουν καταλάβει την καθημερινότητα, την πραγματικότητα στο Ν. Γρεβενών και από κει και πέρα αποφάσισαν ότι μια επένδυση τέτοιας μορφής σε ξενοδοχειακή μονάδα θα είναι ιδιαίτερα συμφέρουσα γιαυτους. Τέλος φαίνεται να γνωρίζει το πολυεθνικό μωσαϊκό των «επενδυτών- fund» λέγοντας ότι to αποτελούν Έλληνες Κύπριοι και Iισραηλινοί.
Οι εταιρίες με πολλά κεφάλια
Ας δούμε όμως ποιοι είναι οι επενδυτές στους οποίους αναφέρεται ο βουλευτής Ανδρέας Πάτσης και που σύμφωνα με τα λεγομενα του τους συναντησε κα ιμίλησε μαζί τους. Η εταιρία ERDA TERRA που αγόρασε κοψοχρονιά το ξενοδοχείο, έχει ως μοναδικό μέτοχο την εταιρεία MURPHY ISSUER (κλικ εδω), με έδρα την Ιρλανδία. Το funds που είχε στα χέρια του το «κόκκινο» δάνειο είναι η εταιρεία AMOEBA Issuer και περιλαμβάνεται στον πίνακα των εταιριών που έχουν εδρα στο Δουβλίνο των οποίων τα στοιχεία έδωσε στην δημοσιότητα πριν από μερικές ημέρες ο Παύλος Πολάκης (κλικ εδω). Η Amoeba που έχει αγοράσει τα δάνεια της Τράπεζας Πειραιώς και πρώην Κύπρου, ανήκει και αυτή στην εταιρεία MURPHY ISSUER (κλικ εδώ) η οποία ανήκει στην εταιρεία BURRY ISSUER, επίσης με έδρα την Ιρλανδία, κι η οποία ανήκει κατά 100% στη μητέρα όλων την BAIN CAPITAL (κλικ εδω). Δηλαδή το Funds που αγόρασε το κόκκινο δάνειο έχοντας σημαντική οικονομική δυνατότητα, χρηματοδότησε την δημιουργία μιας θυγατρικής εταιρίας και την έβαλε να συμμετάσχει στο πλειστηριασμό ώστε να αποκτήσει το ακίνητο στα Γρεβενά. Ο εταιρικός λαβύρινθος με επιχειρηματικές έδρες στην αλλοδαπή όπου μέσα από μια δαιδαλώδη διαδρομή οι περιουσίες των οφειλετών, εταιρίες η ακόμη και φυσικά πρόσωπα, καταλήγουν στο ίδιο αλλοδαπό νομικό πρόσωπο δημιουργεί την αίσθηση της μεθοδευμένης αρπαγής.
Να σημειώσουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρηματιών (ιδιοκτητών ξενοδοχειακών μονάδων) στην Σαμαρίνα, στην Λάβδα στον αυχένα της Πίνδου, στην Κρανιά και αλλού, είναι Γρεβενιώτες της καθημερινότητας, δεν έχουν σχέση με πλούσια Τζάκια του ξενοδοχειακού κλάδου, ενώ όσοι τους γνωρίζουν ξέρουν ότι επένδυσαν ότι είχαν και δεν είχαν στο όραμα που είχαν για τον τόπο τους.